Het zijn niet enkel boeken, films of restaurants die beoordeeld worden op het net: ook meisjes van plezier krijgen recensies. Bezoekers, tiens. Heren die op zoek zijn naar professioneel gezelschap, kunnen zo vòòr het maken van een afspraak alvast het kaf van het koren scheiden. Nog opvallend: op die sites wordt reclame gemaakt voor onder andere datingsites, webcammeisjes, penisverlengende crèmes en stimulerende middelen.
Waar annonces gezet worden, daar zijn ook reclame-inkomsten en u raadt het al: er zijn meneren die centjes verdienen aan hun recensies. Daar is niks mis mee natuurlijk. Maar nieuwsgierig als we zijn, vroegen we ons af: de prostituee-recensent, wie is hij, wat doet hij en wat drijft hem? Dat werd een helse zoektocht: niemand hangt immers graag aan de grote klok dat-ie een professioneel hoerenloper is.
Maar de aanhouder wint en uiteindelijk vonden we toch iemand die graag zijn verhaal kwijt wilde. In de grootste anonimiteit weliswaar: onze man vreest namelijk dat hij door zijn mede-admins verbannen wordt naar een héél ver en prostitueevrij land, indien zijn identiteit aan het licht komt. We zullen hem in dit verhaal Rudolf noemen, al is het maar omdat hij helemaal niks met rendieren heeft.
We hebben een afspraak met Rudolf bij Starbucks in het Antwerpse treinstation. Met zijn klassiek kapsel, dito pantalon en donkerblauwe polo lijkt hij in de verste verte niet op een bordeeltijger. Maar goed: eerst een verkwikkende kop koffie vooraleer hij zich aan een loodzware dagtaak kwijt: er staan vandaag immers vier dames van plezier op het menu. Het recenseren is geen fulltime verdienste.
Een soort van bijberoep zeg maar. En dan nog: het grootste gedeelte van wat ik daar aan verdien, geef ik weer uit aan de meiden. Veel hou ik er dus niet aan over. Maar toch: is het geen droomjob? Naar de hoeren gaan en er nog voor betaald worden ook! Hoe Rudolf aan zijn droomjob kwam? Een vaste partner heeft me daarentegen nooit iets gezegd. Iemand in je leven waar je rekening mee moet houden: het is niet aan mij besteed.
Of toch: nog niet. Toen ik een jaar of twintig was, trok ik zowat iedere week naar de Antwerpse rosse buurt. Dat was een hele trip, want ik woonde toen nog in Genk. Al moet je wel weten dat er toen makkelijk drie keer zoveel prostituees zaten als nu, dus die trip was ook wel altijd de moeite. Een lieve, Nederlandse blondine. Op een keer vertelde ze me dat er zulke recensiesites bestonden en ze vroeg me of ik geen positieve beoordeling wilde schrijven over haar.
Ik had daar geen zin in en ik dacht dat ze daarom misschien boos op me zou zijn. Daarom bezocht ik haar niet meer. Ze had me wel nieuwsgierig gemaakt naar die websites en dus zocht ik ze op. Zo ontdekte ik dat het een makkelijke tool was. Vooraleer ik richting Antwerpen vertrok, schreef ik thuis op welke dames volgens andere wandelaars de moeite waren. Ik stelde ook een lijstje op van prostituees die ik volgens de recensies zeker moest mijden.
Ik was haar altijd pal voorbij gelopen, want Aziatische types is niet zo mijn ding. Op een forum las ik echter van meerdere wandelaars dat ze haar geld dubbel en dwars waard was en dat ze er blijkbaar ook zelf plezier aan beleefde. Hij lachte en vertelde me dat hij naar Duitsland reed: vanuit Genk heel wat dichterbij dan Antwerpen en nog goedkoper ook.
Sindsdien trok ik geregeld naar Duitsland. Aken, Oberhausen, Essen: keuze genoeg en inderdaad bijna de helft van prijs van wat je in Antwerpen betaalt. Mooie meisjes ook. Alleen: soms viel de seks heel erg tegen en over de Duitse rosse buurten vond ik geen recensies terug. Op een gegeven moment besloot ik zelf mijn beschouwingen op het forum neer te pennen, zodat ik met mijn ervaringen tenminste andere wandelaars kon helpen.
Af en toe bezocht ik ook bars over gans Vlaanderen en ook daarover deelde ik mijn ervaringen mee. Tot ik op een bepaald moment ruzie kreeg met één van de moderatoren van die site. Ik had een negatief stuk geschreven over een dame van een privéhuis waarvan hij blijkbaar zelf de eigenaar was en dat mocht natuurlijk niet. Ik van mijn kant vond het niet eerlijk dat mijn slechte recensie verwijderd werd, plaatste ze opnieuw en opnieuw en werd uiteindelijk geblokkeerd op de site.
Ik schreef mijn bevindingen dan maar op een andere site. Omdat ze daar vonden dat ik dat goed deed, werd ik na een tijdje gepromoveerd tot moderator. Met extralegale voordelen, zeg maar. En omdat we in Antwerpen afgesproken hebben, gaan we eerst naar daar waar het allemaal begon voor Rudolf: het schipperskwartier. Het is nog vroeg en achter de meeste ramen valt er geen beweging te bespeuren.
Hier en daar zijn er wel tekenen dat het een behoorlijk zware nacht is geweest in de buurt. Achter één vitrine ligt een uitgekieperde handtas op een barkruk, alsof de eigenares ervan op zoek moest naar het allerlaatste condoom erin. Tegen een andere vitrine hangt reeds opgedroogde kots. Lege blikjes van bier, Red Bull en nog andere drank zwerven overal rond.
Zelfs een schoen is zijn eigenaar kwijt. De enkele dames die er toch achter het raam zitten, zou je eerder in een rusthuis verwachten. In de Verversrui, schuin tegenover de ingang van Villa Tinto, houden we halt. Ze is nog nieuw in het Schipperskwartier, er werd nog niet veel over haar geschreven. Een knappe brunette met een lief snoetje laat een oude meneer buiten. Zijn vet, grijs haar plakt in slierten in zijn nek, door het vele roos op zijn donkere hemd lijkt het alsof hij net door een plaatselijke bui van snipsneeuw heeft gelopen.
Ik zou de volgende niet willen zijn, maar Rudolf maalt daar blijkbaar niet om. Voor ik het goed en wel besef, zie ik hem al binnenglippen bij zowat de enige jonge dame op dit moment in het schipperskwartier. Een kwartier of wat later komt Rudolf terug buiten en ik vraag hem hoe het geweest is. Jammer, want het is wel een schoontje. Eens de vijftig euro ontvangen, kleedt ze zich uit en gaat ze zuchtend op het bed liggen, wachtend tot ik ook uitgekleed ben.
Tijdens het orale gedeelte legt ze zich zo dat je haar eigenlijk nergens kan aanraken. In missionarishouding klemt ze haar dijen om je heupen, zodat je enkel met het kopje in haar geraakt. Op zijn hondjes bolt ze haar rug helemaal op, met hetzelfde effect. Niet erg stimulerend! Voor de volgende date moeten we richting Wetteren. Normaliter doet Rudolf alles per trein en bus.
Terwijl we naar ginder bollen, laat Rudolf me de advertentie zien van zijn tweede date. Een jarige Latina met een prachtige B-cup, zo schrijft ze in haar advertentie. Ze ontvangt in een propere woonst, amper honderd euro voor een uur vol erotisch plezier. Tel bij de vermelde vijfenzestig kilogram — voor één meter vijfenzeventig — nog maar minstens twintig pond spek extra. Ook die prachtige B-cup is relatief.
Ondanks de jeugdige leeftijd van de Latina heeft haar boezem het kennelijk al serieus aan de stok gehad met de gravitatie. En de strijd verloren. Iemand kan op graatmagere schepsels vallen, een ander op meiden die goed in het vlees zitten. Maar over de kwaliteiten van de dame waar we nu naartoe gaan, zijn de meningen nogal verdeeld. Sommige heren zijn laaiend enthousiast, terwijl anderen vinden dat ze nog geen twintig euro waard is.
Enfin, ik zal eens gaan kijken wie er nu gelijk heeft. Wat later sta ik op de oprit van een nette woonst in Wetteren, te wachten tot Rudolf klaar is met zijn Latina. Ook dat bleek geen groot succes, wanneer hij nauwelijks veertig minuten later weer bij me in de auto stapt. Een kruidig vrouwenparfum doet mijn neusvleugels trillen. In de plaats daarvan legt hij uit hoe de helleveeg hem in de luren legde.
Dat ze hem eerst, met haar allerliefste glimlach en met haar hand op zijn kruis, vijftig euro extra afhandig maakte. Voor zoenen en een oraal gedeelte zonder condoom. Dat hij onder zoenen eigenlijk tongen verstaat en geen haastige kusjes die nauwelijks de lippen raken. Dat ze, tijdens het oraal zonder condoom iedere tien seconden stopte om met een stukje keukenrol zijn Duitse helm af te kuisen.
Dat ze daar na een minuutje al helemaal mee stopte en een feestmuts over zijn zevengranenknuppel trok om over te gaan tot de volgende stap. Dat ze tijdens die volgende stap zo overdreven hard kreunde terwijl de tv eveneens buitensporig luid stond te spelen op een Turkse zender, dat hij er zijn erectie bij verloor. Dat hij haar tepels niet mocht aanraken omdat die zogezegd overgevoelig waren. Dat hij uiteindelijk dan maar zelf aan zijn aap sleurde terwijl madam al lang op haar mobieltje lag te tokkelen.
En dat hij tot overmaat van ramp zijn potentiële levensvormen nog niet eens op haar lichaam mocht dumpen, maar in een stukje keukenrol moest mikken. En ik, ik heb begrip voor Rudolfs chagrijn. Honderdvijftig euro moeten dokken om tot slot de klus nog zelf te moeten klaren: ik zou daar precies ook een beetje boos van worden.
Donderdag 28st, April 4:35:46 Am
Beschrijving:
| Skyesummers87 |
|---|
| 38 jaar vrouw, Leeuw |
| Barlo, Netherlands |
| Bengalen(Vloeiend), Deutsch(Bekwaamheid) |
| Marketeer, Onderzoeker |
| ID: 5673792215 |
| Vrienden: Packers1945–__, Voron-br |
| Details | |
|---|---|
| Geslacht | Vrouw |
| Kinderen | Wil |
| Hoogte | 159 cm |
| Toestand | Actieve look |
| Onderwijs | Hoger onderwijs |
| Roken | Nee |
| Drink | Ja |
| Communicatie | |
| Naam | Judy |
| Profiel bekijken: | 6955 |
| Telefoonnummer: | +312791-456-37 |
| Stuur een bericht |
Gerelateerde berichten
